ELEWATOR GOŚWINOWICE (obecnie ZPE BIOAGRA)

OPIS

Historia elewatora sięga lat 70 ubiegłego wieku. Zdecydowano wówczas o budowie elewatora w miejscowości Goświnowice, a w trakcie jego budowy niemal podwojono jego planowaną pojemność. Komunistyczny "Głos Pracy" w sierpniu 1974 roku pisał:

"Dzięki zobowiązaniom załogi Opolskiego Przedsiębiorstwa Budownictwa Przemysłowego Nr.1 o pół roku skrócono termin budowy nowoczesnego elewatora zbożowego w Goświnowicach. Rolnictwo otrzymało tę niezmiernie ważną placówkę tuż przed żniwami. Elewator posiada m.in. suszarnie zdolne przyjmować zboże nawet o bardzo dużym stopniu wilgotności, wprost z pola, co przy obecnych >>mokrych żniwach<< jest bardzo ważne. Obiekt jest w pełni zmechanizowany, w ciągu godziny może przyjąć 100 ton ziarna z transportu samochodowego i tyle samo kolejowego. Dostawy trwają nieprzerwanie od wczesnych godzin rannych do późnej nocy"

Elewator w Goświnowicach działał pod szyldem Państwowych Zakładów Zbożowych (PZZ) w Brzegu, Zespół Spichrzy i Młynów Nysa.

Jego pojemność wynosiła 53 100 ton, a oprócz komór betonowych w latach 80 ubiegłego wieku dobudowano komory metalowe, które wykorzystywały pustą przestrzeń pomiędzy już istniejącymi betonowymi bateriami. Tym samym otrzymano 56 200 ton.

W tym samym czasie od strony zachodniej postawiono nową suszarnię, a właściwie dwie suszarnie o numerze M840 o wydajności 40 ton na godzinę każda. W tym miejscu warto wspomnieć, iż od początku działalności elewatora działała jedna - SZ20 - w wieży elewatora, o wydajności 20 ton na godzinę. Była to suszarnia produkcji Polskiej działająca na zasadzie wymiennika ciepła. Później dobudowano jeszcze jedną suszarnię - DSP32 - od strony wschodniej, o wydajności 32 ton na godzinę. Suszarnia ta była produkcji ZSRR i suszyła spalinami. Także w sumie wydajność suszarni wynosiła 132 tony na godzinę.

Tak jak już wspomniano w wyżej zacytowanym artykule pierwotnie wydajność wyładunku wynosiła 100 ton na godzinę na dwóch koszach samochodowych, i 100 ton na godzinę na koszu kolejowym. Natomiast na początku lat 80 ubiegłego wieku dobudowano trzeci kosz, a pod koniec tejże dekady kolejny - 4 kosz.

Podsumowanie (dane z końca lat 90 ubiegłego wieku):

ELEWATOR OBECNIE

Po latach letargu inwestycyjnego w latach 90 ubiegłego wieku, na początku nowego tysiąclecia zaczęto na nowo interesować się monumentalną budowlą jaką jest elewator w Goświnowicach.

Ostatecznie zdecydowano się na inwestycję w bioetanol, a dziś sam elewator jest jedynie częścią ogromnej inwestycji pod nazwą Zakład Produkcji Etanolu „Goświnowice” w Goświnowicach.

Pod koniec 2006 r. w listopadzie, podpisana została umowa pomiędzy spółką Biopaliwa SA i Prochemem SA na pełnienie roli Generalnego Realizatora Inwestycji (GRI) dla Zakładu Produkcji Etanolu „Goświnowice” w Goświnowicach, a szacunkowa wartość kontraktu wynosiła 123 mln PLN.

Już po 3 latach od podpisania umowy, w lipcu 2009 r. nastąpił rozruch, a pod koniec września tego samego roku – dokładnie 25 września 2009 r. nastąpiło uroczyste otwarcie fabryki, która wówczas była największym i najnowocześniejszym w Europie zakładem produkującym etanol. Uroczystego przecięcia wstęgi dokonał ówczesny minister gospodarki Waldemar Pawlak, a także przewodniczący Sejmiku Województwa Opolskiego Bogusław Wierdak. Poświęcenia dokonał proboszcz miejscowej parafii Nawiedzenia NMP w Goświnowicach Andrzej Gołaszewski.

Podsumowanie:

PLANY NA PRZYSZŁOŚĆ

 Na gruncie pobliskiej byłej fabryki domów w Goświnowicach planuje się wybudować ekologiczną kotłownie, której moc ma wynieść 10 MW z przeznaczeniem na zasilanie pobliskiej fabryki bioetanolu. Planowana jest także rozbudowa samej fabryki.